Mesih Kimdir?

Mesih – Gerek 2000 yıl önce İsa zamanında gerekse günümüzdeki Yahudiler Tanrı’nın onlara meshedilmiş bir kral göndereceğine inanıyorlardı. Bu kralın bir harekete öncülük edeceğine, İsrail’i özgürleştirip barış ve adalet getireceğine ve tüm Dünya’da barışı sağlayacağına inanıyorlardı.

Peki bu Mesih nasıl biri olacaktı? İnsanlar O’nun geldiğini nereden bileceklerdi? Kimse bilmiyordu; ama teorileri vardı. Bazıları bu kralın yani Mesih’in bir savaşçı kral olacağını paganları yenip İsrail’i özgür kılacağına inanıyordu. Diğerleri tapınağı temizleyip gerçek tapınmayı başlatacağına inanıyordu. O’nun gelişine inanan herkes biliyordu ki Kutsal Yazılar gerçekleşecek ve gökte olduğu gibi yeryüzünde de krallığını kuracaktı. Ama hiç kimse bunun nasıl olacağı ile ilgili net bir bilgiye sahip değildi.

Son yıllarda, özellikle popüler kültür ve Hollywood etkisiyle herkes Yunan Pagan tanrılarını az çok tanır: Zeus (Tanrıların kralı), Poseidon (Deniz Tanrısı), Ares (Savaş Tanrısı) vs. bu tanrılar önce Yunan kültürün ve Helenistik dönem aracılığıyla sonrasında Roma İmparatorluğu’nu kuran Etrüsklerin Yunan dini yapısını kendi kültürlerine empoze ederek çok geniş bir alana yayıldılar. İnsanlar onlara tapıyorlardı çünkü kendilerinde olmayan güç ve zafer onlardaydı ve yaşamlarında anlamlandıramadıkları birçok şey vardı.

Bir müzeye gittiğinizde bu tanrıların heykellerine bakıp tanımanız için görmeniz gereken en önemli şey onların sembolleridir. Bu semboller tanrıların kimliğini, gücünü, hikayelerini ve zaferlerini simgeler. Mesela elinde şimşek tutan sakallı, güçlü bir erkekse kesin Zeus’tur. Ya da elinde medusa başı olan bir zarif ama savaşçı bir kadın figürü gördüğünüzde bu Athenadır.

Peki ya Mesih Nasıl Tanınır?

Eski Ahit’te özellikle Yeşaya Peygamber aracılığıyla Mesih’le ilgili peygamberlik sözleri Mesih’in kimliğiyle ilgili önemli bilgiler verir:

Verdiğimiz habere kim inandı? RAB’bin gücü kime açıklandı?

O RAB’bin önünde bir fidan gibi, Kurak yerdeki kök gibi büyüdü. Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.

İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.

Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, Vurulup ezildiğini sandık.

Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.

Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.

O baskı görüp eziyet çektiyse de Ağzını açmadı. Kesime götürülen kuzu gibi, Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi Açmadı ağzını.

Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü. Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden Yaşayanlar diyarından atıldı. Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?

Şiddete başvurmadığı, Ağzından hileli söz çıkmadığı halde, Ona kötülerin yanında bir mezar verildi, Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.

Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü, Acı çekmesini istedi. Canını suç sunusu olarak sunarsa Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak. RAB’bin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.

Canını feda ettiği için Gördükleriyle hoşnut olacak. Doğru kulum, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak. Çünkü onların suçlarını o üstlendi.

Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim, Ganimeti güçlülerle paylaşacak. Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı. Pek çoklarının günahını o üzerine aldı, Başkaldıranlar için de yalvardı.

Yazının başında belirttiğim gibi Yunan Tanrıları’nın sembolleri yani onların kim olduklarının belirlenmiş olduğu simgeleri vardı. Mesih’in simgesi neydi? Biz herhangi bir sanat eseri gördüğümüzde genelde Mesih’i hangi simgeyle tanıyoruz?

Çarmıh!

Aslında Yunan Tanrılarıyla karşılaştırsak çok zavallı bir simge değil gibi görünüyor değil mi? Diğerleri o kadar görkemli, güçlü, zaferli görünürken Çarmıh üzerinde ölü birisi nasıl zaferli olur? Nasıl ölüm bir son ifade ederken bir zafer simgesine dönüşür? Çarmıh’ta yapayalnız bir şekilde acı içerisinde ölümü bekleyip son nefesini veren Biri nasıl bu kadar yüceltilir?

O’nun çarmıhı aslında bizi, yani halkını simgeliyor. Çünkü O bizim için Çarmıh’ta kanadı ve acı çekti. O yüzden Yunan tanrılarındaki simgeler nasıl onların kimliğini oluşturuyorsa çarmıh da Mesih’in kimliğini öyle oluşturuyor. Çarmıh, İsa Mesih’in zaferinin bir simgesi; çünkü bizim Kurtarıcımız ve Kralımız olarak bizimle olma arzusunu gerçekleştirdiği yer çarmıhtır.

Doğduğunda ismini “Immanuel” yani “Tanrı bizimle” koymalarının sebebi sadece belirli bir süre aramızda yaşamış Tanrı’yı değil sonsuza dek bizimle yaşayacak Tanrı’yı işaret ediyor. Çarmıh da bunun yegane yoludur. Bu yüzden İsa Mesih yeryüzündeki kısa zamanının sonunda Yeşaya’nın peygamberlik ettiği gibi “Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü”.

Çarmıh aracılığıyla bizi, yani halkını günahyan kurtaran, kutsallaştıran, kendine ayıran ve onlarla beraber sonsuza dek yaşamayı amaçlayan fedakar bir Tanrı ve Kral olarak Mesih’in simgesi elbette ki çarmıh olacaktır!

Çünkü O’nun en büyük zaferi biziz! Çünkü O’nun en büyük kazanımı biziz!